21.2.09

Absolute Garbage


Absolute Garbage
Garbage
Tür: Alternatif
Uzunluk: 72:45
Yap: Toplama Albüm
2007

Garbage'la geç tanışanların giriş bileti gibi duran bir albüm Absolute Garbage, aynı tüm diğer best of albümleri gibi. O yüzden Absolute Garbage'ı tanımlamak biraz Garbage'ın tarihini tanımlamaktan geçiyor. Garbage'ın pek fazla değişmeyen, fakat yine de standart bir popüler gruptan çok daha fazla farklılık gösteren tarihi etkileyici, fakat Garbage hakkındaki en etkileyici şey kesinlikle Shirley Manson'ın müzikle uyumu. Müthiş bir sesi olmasının yanında, tamamen arka plandaki müzikle beraber hareket eden bir sesi var Manson'ın ve bu Garbage'ın müthiş bir sese sahip olmasına sağlıyor. Absolute Garbage'de işte bunların özeti, o yüzden notunu hakediyor.

B**

20.2.09

It's Not Me, It's You


It's Not Me, It's You
Lily Allen
Tür: Elektronik / Pop
Uzunluk: 43:12
Yap: Greg Kurstin
2009

Bayanlar baylar, sakin olun, Lily Allen'ın yeni albümü bu sefer playlistimde Tom Waits'in ardından gelmiyor. It's Not Me, It's You'nun yeri bu sefer Nine Inch Nails'in The Fragile'ının altında ufak bir bölge, ve orada gayet sakince dinlettiriyor bana kendini. Allen'ın ilk albümü uzun süre nefes alması için uygun bir türe sahip değildi, It's Not Me bu konuda kendini biraz daha geliştirmiş, Everyone's At It ve The Fear kesinlikle daha uzun süre akılda kalacak şarkılar, fakat albümün geri kalanı, her ne kadar Alright, Still'den daha olgun ve oturaklı bir sese sahip olsa da, ömür uzunluğu bakımından Alright'tan kesinlikle fazla gelişmiş değiller. Fakat The Fear, özellikle The Fear, o kadar muhteşem bir şarkı ki, durup onu dinlemek için bile albümü almak anlayışla karşılanabilir. Ama albümü alan farazi bir dinleyicinin aldığı albümün geri kalanının neden The Fear kadar nezih olmadığını merak etmesi? O biraz hayal kırıklığı yaratıcı işte.

C**

Part Two: The Endless Not


Part Two: The Endless Not
Throbbing Gristle
Tür: Endüstriyel
Uzunluk: 67:25
Yap: Throbbing Gristle
2007

Throbbing Gristle'ın, geçen yaz inanılmaz derecede aşık olduğum Indukti gibi efor gerektiren bir müzikal yapısı var. Başka bir şeylerle uğraşırken arka planda onun akmasını beklemek çok büyük bir hakaret Throbbing Gristle'ın müziğine, zira başka insanların hayatına soundtrack olmak yerine kendi başına ayakta duran bir derinliği, giriftliği var. Bu sadece müziğin kalitesi yeterli olduğu zaman anlaşılabilir bir şey ve Part Two için, müziğin kalitesi yeterliden çok daha fazla. Endüstriyel müziğin en keskin ve mat örneği Part Two, duyguları veya sitemli yakarışları yok, basitçe bir ses, bir melodi üreten mekanik dokunuşları var. Ve o mekanik dokunuşların bütünlüğünün altında da müthiş bir ruh var, az bulunan ve bulunduğunda hiç bırakılmaması gereken bir ruh.

B**

18.2.09

Scissor Sisters


Scissor Sisters
Scissor Sisters
Tür: Elektronik / Pop
Uzunluk: 50:47
Yap: Scissor Sisters
2004

Scissor Sisters, acayip bir şekilde, her zaman beynimin bir köşesindeki varlığından emin olduğum, fakat bir türlü o köşeden çıkartıp daha derinlikli inceleyemediğim bir gruptu. Sakin geçen bir günün ardından haşince gelen o "müzik bulmalıyım" hissinin kapsamında bunu yapmayı başarabildim en sonunda. Scissor Sisters, gerçekten de kaliteli bir elektronik yapıyor, popüler kökenlerden uzaklaştıklarını söylemek çok büyük bir yalan olur, fakat aynı zamanda bu kökenlerin zarar verdiğini söylemek de mümkün değil. Scissor Sisters çok rahatlıkla "dinlenebilesi" sayılabilecek bir albüm yani.

17.2.09

We Love You


We Love You
Semi Precious Weapons
Tür: Garaj / Glam Rock
Uzunluk: 35:21
Yap: Mario J. McNulty
2008

Glam Rock'a Velvet Goldmine'dan beri bir sempatim vardı, fakat Glam'in içindeki o saf 1970'ler havasını bir türlü aşamıyordum içsel değerlerini takdir edebilme yolculuğum için. Semi Precious Weapons, bu yolculuğun alakasız bir köşede soluklandığı bir sırada karşıma çıktı, tek LP'leri We Love You'yu bir köşeden indirip, başımın ağrıdığını ve muhtemelen Meddle'dan başka bir şey dinlememem gerektiğini bile bile yine de indirdim, dinledim de. We Love You -eğer genel bir topluluk da benim gibi Glam'i arada yirmi yıl boşluk bırakarak seviyorsa- aranan o albüm işte. Queens of the Stone Age gibi modern zamanların en sağlam müziğini yapan gruplardan birinin sesini alıp üzerine Glam ruhu niyetine sim tozu dökmek hiç kolay bir iş değil fakat buna rağmen Semi Precious Weapons bunu çok kolaymış gibi gösteriyor. Uzun vadede sizi bırakmayacak bir albüm olmayabilir, fakat kalitesi? Bunu sorgulamak gerçekten güç.

B***

16.2.09

Fantasy Business



Fantasy Business
Tasarım: Christophe Boelinger
Tema: Ortaçağ Gerçekçi / Finans / Müzakere
Oyuncu: 3-8
Süre: 45 dakika - 2 saat

Ömrümde gördüğüm en eserle alakasız eser ismi olmak dışında bir vasfı daha var Fantasy Business'in, kendisi aynı zamanda ömrümde gördüğüm en itici masaüstü oyunu ismi payesini taşıyor. Eğer oyunla alakasız biriyseniz, isme baktığınızda oyunun ortaçağ temalı bir cinsellik oyunu olduğuna yemin edebilirsiniz, fakat neyse ki durum bununla alakalı değil. Fantasy Business, Intrigue'in çok daha çocuksulaştırılmış bir versiyonu gibi gözüktü gözüme, buradaki çocuksuluk bir içerik yumuşatması değil, hayır, buradaki çocuksuluk daha ziyade sistemin bir kart oyununa dönmesi. Bu sistemin üstüne bir de yedinci elden sonra tekrarlayan bir müzakere ve finans sistemi eklediğinizde de vasat bir oyundan başka bir şey elde etmiyorsunuz. Sevmedim pek.

D***

15.2.09

Rock Band


Rock Band
Yap: Harmonix (Guitar Hero, Amplitude)
Yay: MTV Games
Tasarım: G. LoPiccolo / R. Kay / D. Teasdale / C. Canfield
Yaz: -
Müz: Lisanslı
Ritm Oyunu
ABD
2007

Aslında bu yazıyı yazabilmek için gerekli donanıma sahip bir insan mıyım bilmiyorum, zira Rock Band'i tam setiyle oynayamadığım gibi, Guitar Hero ile Rock Band arasındaki ince farkları ayırt edecek kadar da türle alakalı değilim. O yüzden ben de basitçe girebildiğim tek yer olan şarkılardan gireyim, açıkçası şarkı listesini Guitar Hero III'ten de, World Tour'dan da zayıf buldum. Yetersiz olduğunu söylemek (haşa) mümkün değil, fakat ilerlemek için çok ciddi bir sebep ortaya koymadığı da maalesef aşikar. Fakat yine de, aynı herhangi bir GH oyunu gibi, kendini oynatan, fakat benim kafamın yatmadığı bir mantığı var ve sırf mantığına kafam yatmıyor diye oyuna kötü diyecek değilim.

B