Lost Odyssey

Lost Odyssey

Yap: Mistwalker (Blue Dragon)

Yay: Microsoft Game Studios (Fable I-II, Age of Empires I-III)

Tasarım: Daisuke Fukugawa

Yaz: Hironobu Sakaguchi (Final Fantasy)

Müz: Nobuo Uematsu (Final Fantasy, Super Smash Bros. Brawl)

J-RYO

Japonya

Xbox 360

2007-2008

Tüm Oyungezer dergisine "Senenin RYO'su ve oyunu Fable 2'dir be!" diye diretiyordum Ekim'den beri, seçimlerinden, dünyasından, Albion'undan bahsediyordum sürekli. Serpil ablayla da bunu konuşurken orada olan Ali girdi söze, "Abi Lost Odyssey oynadın mı?" dedi. Daha başındaydım fakat "Evet," dedim, "evet oynuyorum şimdi. Fable 2'den daha iyi olacak gibi gözükmüyor." Pis pis gülümsedi mi bilmiyorum, fakat söylediği şey aklımda her zaman pis pis bir gülümsemeyle söylenmiş gibi kalacak. "Thousand-year Dreams'e gel" dedi çünkü, "sonra da tekrar konuşalım.". Ne alakası var dedim, Fable 2 ayrı Lost Odyssey apayrıydı benim gözümde. Ali bir şey demedi, "Bekle sen"'den başka. Meraklanıp oynamaya devam ettim ben de Lost Odyssey'i.

Ben çok fazla ağlayan biri değilim, hiç olmadım. Son beş sene içerisinde sadece babaannem vefat ettiğinde ağlamıştım. Üç senedir hiç ağlamamıştım yani, üç koca senedir, Hanna's Departure'a, Kaim'in bin yıllık rüyalarının ilkine kadar. Öyle anlatmıştı ki bana Lost Odyssey Kaim'in rüyalarını, nefesle, ruhla, kusursuzlukla karışık bir duygu, sonunda ağlayan bir adam, koskoca, cüsseli, elinde 360 kolu, çocuk gibi, Hanna gibi ağlayan bir adam. Bir sinematik değildi Hanna's Departure, bir ara sahne, veya herhangi bir tür video değildi. Hanna's Departure bir kitaptı, ya da çok büyük bir kitaptan alınan bir sahneydi daha doğrusu. Lost Odyssey'in ara sahneleri de var, yanlış anlamayın, fakat onlar değil bana bunları yazdıran, benim bunları yazarken bile ağlamama sebep olan. Rüyalar. Basitçe, bir resmin önüne, değişik hızlarda ve şekillerde akan yazılar. Yazılarda anlatılanlar, anlatım biçimleri, asla tekrar hissi vermeyen kelimeler, anlamlar, duygular. Her şey kusursuz Kaim'in rüyalarında, anlatım yönünden. Kelimelerin sırası, cümle seçimi, müziğin ahengi, kokusu, her şey yerli yerinde, her şey doğru. Yanağınızdan akan her şey ilahi geliyor Lost Odyssey'in ruhu söz konusu olduğunda çünkü Kaim'in rüyaları en iyi kitap kadar ulaşmaya değer, Kaim'in oyunu ise o ulaşma çabasında sizi sıkmayacak kadar akıcı.

Yanlış anlamayın, Fable 2 benim için hala 2008'in oyunu... Ama bunun tek sebebi Lost Odyssey'i yeterince oynamamış olmam. Evet, biliyorum, oyunu "inceleyeceğini" iddia eden biri için doğru hiçbir şeyden bahsetmedim, ne oynanışından, ne başka bir şeyinden. Bahsetmek istemedim, herhangi bir oyun için de gerekmediği takdirde bahsedeceğimden şüpheliyim. Sadece anlatmak istedim ben, her zaman istediğim gibi.

A**